Laatste ingegeven reactie:
De persoon op de foto is niet John Claeys maar ik, Dirk Neirynck.
Het was John die de foto maakte.
Groetjes
Dirk
Geschreven op 20 november 2024
door Dirk Neirynck
Info - evenementen - Pierlaleustoet
Wanneer de naam “Pierlaleu” ontstond en wie hem bedacht, kan niemand met zekerheid zeggen. En ook niet waar de naam vandaan komt. Nogal veel mensen van de Kleine Wervikstraat - zelfs de oudere garde - verwijzen naar Cyrille Deleu, die in 1910 op de hoeve Witte Poorte was komen wonen. ‘Laleu’ zou dan een volkse verhaspeling zijn van de naam ‘Deleu’... Toen de mensen van de Kleine Wervikstraat de handen in elkaar sloegen voor de allereerste wijkkermis, zou iemand gevraagd hebben: “En hoe gaan we ons feest noemen?”. Na wat heen
en weer geroep, riep er plots iemand: “Awel, laat ons dat de Pierlaleukermis noemen!?...”
Niemand protesteerde, en meteen werd ook de Kleine Wervikstraat tot Pierlaleu omgedoopt. De wijkkermis zou elk jaar op pinkstermaandag (“Sinksenmestdag”) gehouden worden.
Het jaar van de geboorte van de ‘Pierlaleu” is dus niet gekend, maar in zijn archief bewaart Lionel Brulez een foto van een duivenkampioenenviering die niet zo lang voor de Tweede Wereldoorlog werd georganiseerd. Helemaal links op de foto zien we Gerard Dutellie een vlag dragen waarop de naam “Pierlaleu”
pronkt.
In de jaren na de grote Pierlaleustoet van 1945 temperde het enthousiasme van de feestneuzen van de Kleine Wervikstraat en hield de kermis op te bestaan. Tot in 1981, wanneer enkele enthousiastelingen voor het eerst weer de wijk rond de feesttafel samenbrachten om gezellig
te eten, te spelen en te dansen. Roger Vanhee gaf de feestelingen onderdak en liet zijn hennenkoten tot een sfeervolle feestzaal omtoveren. Jaar na jaar werd er zelfs een Miss Pierlaleu verkozen, maar er
bleef altijd maar één en dezelfde wijkburgemeester: Omer Brulez!
Bij de vijfde editie werd naar De Gaper uitgeweken. Mettertijd ging de wijkkermis opnieuw ter ziele, al verzamelden de mensen van de Pierlaleu zich in recentere jaren nog een tijdje één keer per jaar rond de eettafel.
(Bron: Tijdschrift Gilwe 2 - Van Pierlaleu tot Skyline - Dirk Decuypere - maart 2014)